Canada roadtrip dag 12

Vanmorgen weer op tijd de meiden uit bed getrommeld. Thuis kan ik er bijna niet uit komen en hier ben ik, na een heerlijke nacht doorgeslapen te hebben, tussen zes en half zeven wakker. Eerst lekker gedoucht en toen ontbeten met een lekker gebakken eitje van ons kokkie. Hierna de stijle berg af gereden met een hoop herrie door de rammelende ramen. Op naar Hells gate. We kwamen om kwart voor 10 aan maar de gondel ging pas om 10 uur open. Hells Gate is het meeste woeste punt van de Fraser rivier en ligt 56 meter onder de weg, vandaar dat er een gondel naar toe gaat. Eenmaal beneden loopt er een beweegbare brug van staal over de rivier, best eng om daar op te staan. Maar in het kader van over je eigen angsten heen gaan deze vakantie loop ik er maar weer over heen om foto's te maken. We hebben nog een film gekeken over de trek van de zalmen die tegen de stroom op de Fraser rivier met duizenden tegelijk opzwemmen. Bij dit punt van de rivier is ook een zogenaamd trappensysteem gemaakt om het de vissen makkelijker te maken tegen deze stroom op te zwemmen. Het is leuk gezien te hebben maar weinig spectaculair. Op een gegeven moment weg gereden richting Whistler, de navigatie gaf aan drie uur rijden. Eerst weer terug naar Lytton (de Goldrush trail) om vervolgens af te slaan richting Whistler. In Lytton hebben we eerst even gestopt bij een supermarkt om alvast in te slaan voor de lunch vanmiddag en het eten vanavond. Je weet inmiddels niet waar wel en geen supermarkten zitten en aangezien we de koelkast en vriezer bij ons hebben slaan we gelijk in. Het dorp lijkt wel uitgestorven. De weg naar Whisler is prachtig, op sommige stukken angstig smal en zeer bochtig. Thomas ziet tijdens het rijden een zeer grote dikke slang op de weg liggen, helaas kunnen we niet stoppen om te kijken. Na twee uur rijden vinden we eindelijk een leuke picknickplaats waar we de auto neerzetten en de meiden even met de voeten in de rivier staan. Onze kok maakt heerlijk een kip prutje en ik de rijst (dat is een goede taakverdeling dacht ik zo). Na het eten weer afwassen en hup op naar Whistler. Onderweg spot ik (op 40 km van Whistler) een Grizzly beer die aan de rand van het bos op zijn gemak rond hobbelt, weer leuk te zien. We hebben ook nog een een berggeit op de weg zien staan. Het was een mooie rit hoewel de Canadezen als gekken achter je aan zitten op bergpassen waar je met zo'n grote RV met een hoop gerammel toch aan de snelheid van 80 km per uur wil houden, wat als je achter zit overkomt of je over de 100 rijdt. Auto's halen je soms al toeterend in, helaas er staan genoeg kruizen langs de weg.
Rond kwart voor 6 komen we aan bij de Camping Riverside in Whistler, helaas zit het al helemaal vol. We rijden door naar het Visitor Center en vragen naar de dichtstbijzijnde camping. Ze bellen voor ons en we krijgen documentatie mee met namen van campings in de buurt van Whistler en welke faciliteiten ze daar hebben. Het reisburo had ons gezegd dat vooraf reserveren vaak niet noodzakelijk was, helaas is onze ervaring dat de betere campings toch wel gereserveerd moeten zijn, vooral Banff, Lake Louise, Jasper en Whistler (nagenoeg alles dus). Wellicht is het mogelijk van tevoren het Visitor Center in de plaats waar je naar toe wil aan te schrijven of te mailen zodat ze je de namen, telefoonnummers en faciliteiten door kunnen geven zodat je kan reserveren. Wij zijn doorgereden naar een camping 17 km van Whistler, genaamd Whistler rv campground. De weg ernaar toe omhoog temidden van de bomen belooft wat, het bord als je aankomt ziet er mooi uit….. maar helaas het blijkt anders te zijn, het lijkt wel een rv showroom, alle rv's staan strak naast elkaar geparkeerd zonder bomen ertussen. Een ongezellige camping maar wel een mooi uitzicht richting Whistler, het gebied waar de olympische winterspelen van 2010 gehouden zijn. De tenten en douche staan wel op mooie plekken in het bos waar de chipmuncks zo klein als muisjes met een prachtig staartje rond de tenten op zoek zijn naar eten. Eerst lekker douchen en daarna de bbq aan, we hebben weer heerlijk gegeten en zien onder het genot van een wijntje de maan opkomen achter de bergen vandaan (is weer eens iets anders dan de prachtige sundown bij de Branding Beachclub in Noordwijk). We zitten tot een uur of half 12 en gaan dan lekker naar bed.