Aankomst Jakarta
Blijf op de hoogte en volg detompies en de lardies
11 Juli 2015 | Indonesië, Batavia
…eindelijk de grote dag breekt aan,.. na in de ochtend het nieuws te hebben vernomen dat er een vulkaan op Java ons al stond op te wachten met dampende wolken, zo enthousiast dat het hele vliegverkeer rondom Bali was plat gelegd,.. konden we eigenlijk niet meer wachten. Om 17:20 reed de taxi voor en gingen we op weg met de taxi naar Schiphol om alweer aan ons derde avontuur te beginnen. Op Schiphol aangekomen gingen we via vertrek hal E (geheel nog in aanbouw tot iets heel moois) richting de gate. Precies op tijd om 20:45 vertrokken we met de KLM in een triple 7 richting onze eerste tussenstop in Kuala Lumpur Maleisië,.. de stop duurde daar 30 minuten om vervolgens in nog geen 2 uur weer door te vliegen naar Jakartama. Aangekomen op de luchthaven bleek dat we geen visum meer nodig hadden dit is op 1 juli jl afgeschaft ivm lange wachttijden. Dat werkt blijkbaar goed want in mum van tijd stonden we in de hal om de koffers te halen. Om 6 uur begon het geschal al uit de luidsprekers, de zon was onder dus er mag weer gegeten worden, een vrouw begon spontaan te bidden. Heel bijzonder om dat te zien met dat gezang. Hm blijkbaar zijn we vannacht om 5 uur ook de klos want dan komt het geluid uit de minaret tegenover ons hotel. Op het vliegveld werden we opgewacht door Albert, een aardige Indonesische man die goed Nederlands spreekt. Hij liet onze bus voor 19! personen voorrijden met chauffeur genaamd Totong en bijrijder genaamd Aseb. Ik moet zeggen het is heel luxe maar het voelt een beetje ongemakkelijk als er drie mensen voor je ingehuurd zijn, we dachten namelijk dat de chauffeur tevens gids was. Albert leert ons alvast de woorden ochtend, middag, namiddag en avond. Het is een aardige man die veel vertelt. Onderweg ziet Jakarta er enigszins uit als HongKong waar Thomas en ik al een aantal keer geweest zijn. Hoge gebouwen, Europese bankkantoren, prachtige winkelcentra en dure hotels. Het is druk op de snelweg maar ook de weg ziet er strak uit. Van de verwachtte cultuurschok is nog geen sprake.
Maar dat duurt niet lang als de bus voor het stoplicht staat staat er al een vrouw met een baby smachtend naar ons rijke westerlingen te kijken en smeekt om geld. De gids zegt dat we het beter niet kunnen doen maar getver het is wel heel zielig om te zien. Toch geven we niets. We worden keurig bij het hotel afgezet waar Albert ons keurig incheckt, we spreken af om elkaar te volgende ochtend in de lobby weer te ontmoeten. Het Alila Jakarta is een mooi trendy hotel en daar kunnen we volgens Albert het beste eten, doe maar niet bij de eettentjes op straat adviseert hij ons. Daar zijn we ook te moe voor. We eten heerlijk Indisch en hoera voor Pheline er staat pizza op de kaart. Ook gelukkig voor Marei met haar pinda-allergie…..want pinda's zitten hier overal in en rijst …dat lust ze niet, ben benieuwd hoe de rest van de week gaat worden.
Na het eten gaan een paar meiden naar boven en lopen we me Marei en Lili nog even over straat. Het wemelt van de mensen, volwassenen met kindertjes (ouders met en kinderen zonder helm) tussen zich in manouvreren zich tussen het verkeer en wij steken met behulp van een local de drukke straat over. Wat zijn we blij dat we niet bij zo'n tentje gegeten hebben, naast het tentje staat een man tegen de boom waaronder veel afval ligt te plassen…getver en handen wassen???? Eet smakelijk, bij een ander tentje lopen twee ratten zo een gat in de grond in en de katten vermaken zich ook met het afval. Afwassen? dat doen we gewoon in een ton met grijs water wat er waarschijnlijk al de hele dag staat en ondanks dat wemelt het er van de mensen, geen toeristen dat dan weer niet. Nou dank je de koekoek wij hoeven het niet. Kindjes kijken ons aan en vragen of we servetjes willen kopen, we lopen door maar ze blijven ons achterna lopen, Monique wil wat kopen en vooruit we doen het, voor 10.000 rupiah (dat is maar 75 cent) kopen we twee pakjes en binnen no time staan er weet ik hoe veel mensen om ons heen de een wil een boekje verkopen dat ander gitaar spelen en ze lopen met ons mee. Ik moet zeggen ze zijn allemaal wel vriendelijk en het was voor ons ook lachwekkend al die lui achter ons aan. We lopen snel weer naar het hotel want we zijn moe en zullen door de jetlag vannacht wel wakker worden, dan weer slapen en dan gewekt worden door de minaret??? jullie horen het morgen….
Maar dat duurt niet lang als de bus voor het stoplicht staat staat er al een vrouw met een baby smachtend naar ons rijke westerlingen te kijken en smeekt om geld. De gids zegt dat we het beter niet kunnen doen maar getver het is wel heel zielig om te zien. Toch geven we niets. We worden keurig bij het hotel afgezet waar Albert ons keurig incheckt, we spreken af om elkaar te volgende ochtend in de lobby weer te ontmoeten. Het Alila Jakarta is een mooi trendy hotel en daar kunnen we volgens Albert het beste eten, doe maar niet bij de eettentjes op straat adviseert hij ons. Daar zijn we ook te moe voor. We eten heerlijk Indisch en hoera voor Pheline er staat pizza op de kaart. Ook gelukkig voor Marei met haar pinda-allergie…..want pinda's zitten hier overal in en rijst …dat lust ze niet, ben benieuwd hoe de rest van de week gaat worden.
Na het eten gaan een paar meiden naar boven en lopen we me Marei en Lili nog even over straat. Het wemelt van de mensen, volwassenen met kindertjes (ouders met en kinderen zonder helm) tussen zich in manouvreren zich tussen het verkeer en wij steken met behulp van een local de drukke straat over. Wat zijn we blij dat we niet bij zo'n tentje gegeten hebben, naast het tentje staat een man tegen de boom waaronder veel afval ligt te plassen…getver en handen wassen???? Eet smakelijk, bij een ander tentje lopen twee ratten zo een gat in de grond in en de katten vermaken zich ook met het afval. Afwassen? dat doen we gewoon in een ton met grijs water wat er waarschijnlijk al de hele dag staat en ondanks dat wemelt het er van de mensen, geen toeristen dat dan weer niet. Nou dank je de koekoek wij hoeven het niet. Kindjes kijken ons aan en vragen of we servetjes willen kopen, we lopen door maar ze blijven ons achterna lopen, Monique wil wat kopen en vooruit we doen het, voor 10.000 rupiah (dat is maar 75 cent) kopen we twee pakjes en binnen no time staan er weet ik hoe veel mensen om ons heen de een wil een boekje verkopen dat ander gitaar spelen en ze lopen met ons mee. Ik moet zeggen ze zijn allemaal wel vriendelijk en het was voor ons ook lachwekkend al die lui achter ons aan. We lopen snel weer naar het hotel want we zijn moe en zullen door de jetlag vannacht wel wakker worden, dan weer slapen en dan gewekt worden door de minaret??? jullie horen het morgen….
-
11 Juli 2015 - 20:08
Ursula:
Hoi Tompies,
Fijn te horen dat jullie veilig zijn geland!! Op dit tijdstip zullen jullie al lekker slapen!! Morgen gezond weer op...op naar t volgende avontuur. Je hebt in ieder geval servetjes bij je mochten jullie ergens in de wildernis moeten plassen ;-). Alvast een goeeeeeedemorgen!!!! Xxx -
11 Juli 2015 - 21:51
Bianca & Jelle:
Veel plezier daar en wij gaan alles met belangstelling volgen. Zal best een hele mooie trip worden.
Groeten,
Bianca en Jelle -
11 Juli 2015 - 22:38
Annemarie:
a -
11 Juli 2015 - 22:40
Annemarie:
Blij dat jullie goed zijn aangekomen! Heel veel plezier en leuk dat jullie dit verslag weer maken! -
11 Juli 2015 - 23:52
Nicoline:
Lieve familie Tompies en vrienden Lardenoye , heel veel plezier , ga lekker genieten van jullie avontuurlijke trip.!!! -
12 Juli 2015 - 15:56
Joke:
Reisverslag goed ontvangen smaakt naar meer veel reisplezier toegewenst !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
