Dag 4 vertrek van Bogur richting Bandung

Vannacht heerlijk geslapen en weer vroeg op. Na het ontbijt om half 8 de bus is. Bij het hotel werden de inkomende auto's aan de onderkant met spiegels bekeken…hmhm lekker idee.
We rijden de weg op en zien voor het gemeentehuis een grote groep mensen keurig in pakken in rijen opgesteld, het blijken ambtenaren te zijn die op maandag voor het werk toegesproken worden voordat ze aan het werk gaan. We rijden langs de pasar (markt) waar het al een enorme drukte is, zo leuk om te zien wat een gekrioel van mensen.
We vervolgden de weg genaamd de Puncak Pass een prachtige route die naar Bandung leidt. Het is gelukkig niet druk op de weg, de route is werkelijk prachtig, overal staan stalletjes met groenten planten fruit kleding noem maar op.
Hmhm we zitten nu bij het zwembad en het wordt ineens een angstig lawaai van alle kanten om ons heen, we zitten in een hotel in Bandung en er is een hoop gezang, gebeden of zo vanuit moskeeën en heel veel herrie, het is best beangstigend met de meiden in bikini om ons heen. het is bijna zes uur en om kwart over vijf was er ook al veel gezang.
Maar oké ik probeer in geconcentreerd verder te gaan. We waren bij de stalletjes, heel veel prachtig groen landschap om ons heen zo mooi met allerlei vruchten mango's kokosnoten kapok en veel meer dingen die we niet kennen. Het is adembenemend mooi. Als je dan weer door een dorpje rijdt is het ineens weer ontzettend druk met luid getoeter, motoren (eerst zei ik dat het brommers waren) rijen dik die zich niet bekommeren om wat de linker of rechter weghelft is, het gaat elke keer net goed. Het is zo gaaf om het cultuurverschil te zien. In de dorpjes tussen de drukte wordt gewoon uitgestald vuurwerk verkocht, waarom doen ze bij ons toch zo ontzettend moeilijk over alles vragen we ons af, wat een regeltjes waar we ons aan moeten houden. We zouden natuurlijk niet willen ruilen met het leven is hier schijnbaar erg ongecompliceerd, mannen zitten gehurkt bij elkaar, er liggen matrassen buiten waar op geslapen wordt, overal hangt de was op de daken en aan de lijnen te drogen, zou het schoon zijn met al die uitlaatgassen? Mannen schaken, kletsen en lopen met babies in het rond, we hebben hier geen kinderwagen gezien, de kinderen hangen in de buidel of worden gedragen.
Ineens komen we bij de theeplantages en stappen we uit, het is prachtig om er rond te lopen en te kijken, bij de theeplantages is een eigen zeer kleine moskee voor het personeel, er is een waterbron, en er staan overal banken van bamboe gemaakt, we zitten even lekker in de en kijken naar de prachtige natuur en het is er zo ontzettend rustig, wat geweldig om mee te maken is dit.
We vervolgen onze weg en zien zelfs dat je bij de stalletjes je eigen koepel voor je eigen moskee kunt kopen, het blijkt dat iedereen die dat wil een moskee bij zijn huis of krot neer kan zetten, soms zie je een hele grote moskee die voor de passerende mensen is en daarnaast staat een moskee voor de buurtbewoners.
We blijven markjes zien en vragen Albert ergens te stoppen, dat mag blijkbaar niet overal omdat je een toeristenbus niet zomaar mag parkeren. Een stuk verder stoppen we toch bij een dorpje met tentjes en stappen we uit, we zien tentjes met allerlei soorten fruit en groenten waar het wemelt van de vliegen die overal op zitten. Er zit een man stapels kokosnoten van hun harige bast te ontdoen, dat doet hij met een scherp mes zo uit het losse handje. Hij vraagt of we het water uit de noot willen proeven, dat doen we, het is lekker en we eten een stukje kokos. We geven de man een fooi en lopen verder. Het is gebruikelijk om fooien te geven, vrachtwagenchauffeurs geven uit hun raampje fooien aan de mannen die de weg voor ze vrijmaken om door de rijden, stoplichten en rotondes die kennen ze hier niet. Als je een foto van iemand maakt geef je een fooi van een paar cent.
We lopen langs de andere stalletjes waar de kippen gewoon in de warmte op een plastic zeiltje op tafel liggen gegroepeerd in koppen poten en borststuk, hoezo Salmonella?? Wij horen een aparte plank te hebben voor groeten, een andere kleur plank voor vis, vlees, vis en brood en hier….. ligt de kip ongekoeld in de zon op een tafel die waarschijnlijk nooit wordt schoongemaakt, met de vliegen erop. Gelukkig ziet het er heel anders uit als je een saté in een tentje uit maar wie weet heeft het zo op de tafel gelegen. Verder ligt er vis in de warmte en andere spullen zelfs kisten met levende kippen. Het stinkt er ook behoorlijk Albert koopt wat fruit en een groen gezout eendenei, niet voor hemzelf maar voor Aseb de bijrijder. Het is leuk we delen met elkaar de spekkoek die we kopen en de koek en snoep die we bij ons hebben en Albert deelt zijn fruit met ons. Het fruit wat hij kocht heet Salak, is wit heeft een aparte structuur en smaakt zoet een beetje rozijnachtig. Hij heeft ook gembersnoepjes heel bijzonder. We rijden door en stoppen een stuk verder bij weer een tentje waar ze cassave verkopen, het zijn wortels die gefermenteerd zijn, ze zien eruit als houten wortels die een white-wash kleur hebben. In de bus krijgen we een stukje en het blijken zachte wortels te zijn een soort banaan structuur, het is ook weer zoetig. We rijden weer door en zien onderweg vulkanen (het lijken gewoon bergen) en heel veel vliegers in de bomen, de kinderen maken hier blijkbaar heel veel vliegers zelf en spelen daarmee. Ik heb het boek de vliegeraar gelezen waarin de jongetjes ook zelf hun vlieger maken en beschilderen, het is de kunst elkaars vliegertouw door te snijden tijdens het vliegeren. Blijkbaar lukt dat vaak want de kanten hangen er vol mee. Verder valt het elke keer weer op hoe ontzettend veel vuilnis er voor en achter de huizen ligt. je ziet ook vaak dat mensen hun eigen vuilverbranding hebben, ook dat kan hier allemaal. Wat een cultuurverschil.
Tussen de middag gaan we ergens eten wat gelijk een beetje te commercieel is naar onze zin, er staat een bord welkom Kuoni, welkom fox reizen en welkom kras reizen, dat is minder leuk en ook gek want we zien hier nauwelijks Westerlingen. Toen we bij een stalletje naar de cassave keken kwamen de mensen met kinderen uit hun huizen om naar ons te kijken en te zwaaien. Met ons blanke uiterlijk en blonde haren zijn wij de bezienswaardigheid in plaats van andersom. Maar goed we gingen wat eten. We werden onthaald met de gong, de eigenaar kwam naar ons toe en sprak goed Nederlands, we aten gebakken banaan JP met kaas en thomas en fleur met suiker, anders dan bij ons maar erg lekker, de combinatie met kaas was geen lekkere combi maar oké het is geprobeerd net als de soursok ofzo wat lili dronk, een of ander dik goedje wat een beetje zoetzuur smaakte ook niet heel geweldig. Verder heerlijke kipsate met atjar…..zoooooo lekker, hm hm wat genieten we weer.
Hierna nog een tijd doorgereden naar het Papandayan hotel in Bandung, een stad met 10 universiteiten en je ziet gelijk veel meer westerse gebouwen. Je zag trouwens al na de theeplantages, vanaf het hoogste punt van de pass naar de andere kant dat de theeplantages ophielden en dat de krotten vervangen werden door wat meer op huizen lijkt, in de dorpjes zie je dan weer krotachtige huizen. Bandung ziet er beter uit en het is gelijk weer mega mega druk bij de stoplichten, hier dus wel, staan werkelijk rijen dik motoren over een breedte van 4 banen, je ziet zelfs wasstraten voor de motoren heel bijzonder! We parkeerden bij een werkelijk superdeluxe hotel met dik tapijt prachtig ingericht. De slaapkamer heeft een badkamer met daarin een raam naar de slaapkamer toe met een prachtige douche en bad en een enorm groot wit bed en een zwart halfrond bureau, heel statig, we kunnen ons hier wel vermaken denken we zo. We zijn naar het zwembad gegaan en hebben bij de patissier in het hotel gebakjes gehaald, koffie besteld en ons lekker op de loungebanken met de loungemuziek gesetteld. Hier zitten we nog we hebben heerlijke garnalen gegeten, er werden zeer hete zwarte pannetjes neergezet waarin uit een gewone pan garnalen met knoflook ui knoflook en paprika gegoten werd waarna het pannetje stomend op tafel werd gezet, neem daarbij wat knoflookbrood kipfingers en wat drinken, geen alcohol helaas want het is ramadan ….maar ja een lekkere huisgemaakte lemon ice tea en andere verse fruitsappen smaaken ook goed. Het is nu plaatselijk half 7 en we gaan douchen en aankleden. We hebben 1 koffer met spullen voor vandaag en morgen, de chauffeur en bijrijder zijn met onze koffers doorgereden en halen ons morgen weer op een heel stuk verder, wij gaan namelijk met Albert een treinreis maken die prachtig schijnt te zijn en van Bandung naar Yogjakarta rijdt……om zeven uur worden we opgehaald. We halen echt alles uit de dag…..al is niet iedereen daar in de ochtend vroeg aan de ontbijttafel blij mee ;) we vermaken ons nog steeds prima met elkaar