Dag 13 Pemuteran Mejangan

Vannacht heerlijk geslapen onder de mooie klamboe, om 7 uur aan het ontbijt want we moeten om 8 uur verzamelen bij de boot.
We halen eerst onze duikbrillen snorkels en slippers en gaan dan de boot in. We varen enorm hard, het doet ons aan de trip met de zodiak in canada denken, leuk hoe herinneringen zicht vermengen met deze vakantie. Onderweg zien we de rookpluimen van de vulkaan op Java die ongeveer twee weken geleden het vliegverkeer op Bali een dag heeft stilgelegd. Vanuit het vliegtuig hadden we ook al opnamen van de rokende vulkaan kunnen maken.
Na drie kwartier varen werd de boot stilgelegd, de gids had een duikpak aan, op onze vraag waarom zei het omdat het water voor hem te koud is, jeetje zeg van welke planeet komt hij?? het water is maar liefst 27 graden!! Wij vinden het heerlijk, de mannen liggen er als eerste in gevolgd door Lili en Fleur, de rest zit nog op te boot uit te stellen haha. Monique en Phe volgen en vinden het best even eng, Phe moet huilen en ik stuur (lichtelijk in paniek, stel je voor dat ze door paniek verdrinkt) de gids naar haar toe, thomas zwemt er ook heen en stelt haar gerust, al snel hoor ik geluiden dat het enorm cool is en dat we ook moeten komen, ik spring er in en inderdaad het is even eng, die gekke grote eendenpoten aan je voeten en zo'n bril die je neus afsluit, nee prettig is het niet, het went echter super snel. Marei blijft op de boot. We zwemmen een uur en het is werkelijk geweldig om even deel uit te mogen maken van deze prachtige onderwaterwereld. De koraalriffen zijn onnoemelijk mooi en de visjes zwemmen in grote groepen onder je door zonder dat je het idee hebt dat je ze stoort. Regenboogkleuren op vissen die wat groter zijn, vissen met spitse mondjes, citroengeel met zwarte strepen, zebravisjes, goudvissen, vissen in de kleur van Maxima haar jurk tijdens de inhuldiging, paars met geel, een sierlijke waterslang (gelukkig beweegt hij zich over de bodem en zwemmen wij wat hoger. Kortom de vissen uit het aquarium bij de Chinees zien wij hier in het echt maar dan in grote aantallen. Na een uur gaan we moeizaam naar de kant, het koraal is echt hard en sommigen halen zich een beetje open, je probeert zo lang mogelijk door te zwemmen omdat lopen over de bodem bezaaid met steentjes ook niet prettig is. Het eiland is prachtig je waant je in een tv uitzending van Robinson eiland, wit zand een prachtige blauwe zee en mooie bomen. We eten de clubsandwich uit onze lunchbox en smeren ons nog eens goed in. Daarna gaan we weer een uurtje snorkelen, JP is zeeziek en blijft met Monique en Marei op het eiland bij de boot, ze halen ons over een uur op. Wij zien weer prachtige dingen, heel veel bubbeltjes in het diepe water blijken duikers te zijn en ik word al naar en claustrofobisch als ik ze zo diep zie zwemmen bah wat eng. Ineens ben ik pheline kwijt en word ik weer wat angstig, ze blijkt alleen met de gids achter de bootjes te zwemmen in plaats van ervoor. In elk geval blijven we vanaf nu dichter bij elkaar. Omdat ik wat kramp in mijn teen en been krijg ga ik weer even uit het water met mijn hoofd en door het zien van golven word ook ik misselijk. We voelen ook allemaal geprik op onze rug (nog geen idee wat dat is) en vragen de gids of Phe en ik opgehaald kunnen worden. Tot die tijd blijf ik nog maar even heerlijk rustig diep ademend (wel apart je eigen ademhaling door de snorkel zo goed waar te nemen) met mijn hoofd onder water genieten van mooie kleurrijke onderwaterwereld van Menjangan Island, wat trouwens een van de mooiste duikgebieden ivm het koraalrif, op de aarde te zijn. Prachtig is het en ik ben blij dat we dit ook eens meegemaakt hebben. De meiden en thomas die nog in het water zijn vinden het ook een geweldige ervaring. Toch komen ze ook enigszins misselijk aan boord. We varen weer behoorlijk door en zitten en liggen een beetje wezenloos te wachten tot we stappen op het vaste land kunnen doen.
Daarna even het enorme plakkerige zout van ons af spoelen en liggen met een boekje en heerlijke sapjes bij het zwembad.
Sommige meiden krijgen een heerlijke massage, scrub en lichaamsmasker behandeling. Monique en ik gaan nu anderhalf genieten en het ook meemaken. Daarna eten beetje chillen en naar bed. Morgen weer een dag dan gaan we naar het zuiden een tocht van waarschijnlijk 5 tot 7 uur, hoe dat moeten we nog regelen. Hoop dat jullie weer genoten hebben van het verslag. Tot de volgende keer. Enne Elly heel leuk dat je het voor ma elke keer uitprint!