USA Trip New York
Door: Jacqueline
Blijf op de hoogte en volg detompies en de lardies
19 Augustus 2013 | Verenigde Staten, New York Mills
Reisverslag Amerika 1 augustus tot en met 23 augustus 2013.
De laatste jaren als we met Jean Paul en Monique in Toscane waren zaten we te praten over onze komende vakanties. Over een ding waren we het zeker eens we wilden een verre reis gaan maken naar het Verre Oosten of Amerika. In 2012 besloten we naar Amerika te gaan, Pheline werd in 2013 10 jaar, Annefleur 13, Guusje 14 en de oudste meiden Marei en Lilianne hebben hun sweet 16 gevierd, kortom allemaal hebben ze de leeftijd om met alles mee te kunnen doen en de belevenis in zich op te nemen om het vervolgens als een geweldige ervaring te onthouden. Als ouders is het geweldig om dit aan je gezin mee te kunnen geven.
1 augustus was het eindelijk zover, de koffers (genoeg ruimte over gelaten om goed te kunnen shoppen!) stonden klaar en om 10 uur werden we door Elly en Ronald naar Schiphol gebracht. De koffers waren snel afgegeven zodat we nog voldoende tijd hadden om wat te eten en te drinken. We vlogen met KLM in een 777 precies op tijd, om half 2 Nederlandse tijd gingen we de lucht in. Dat was de eerste “coole” ervaring voor de dames, een groot toestel met eigen schermpjes en films die je zelf uit kon kiezen en daarbij regelmatig eten en drinken. Ondanks enige turbulentie en een beetje zwabberige landing was de vlucht voor ons gevoel snel voorbij, om drie uur plaatselijke tijd waren we op JFK. En helaas, het regende. We hebben ruim een uur gestaan voordat we aan de beurt waren, thuis hadden we gehoord dat het douane personeel erg onaardig zou zijn maar dit was in ons geval gelukkig niet zo. We troffen een aardige dame die grapjes met ons maakte dus dat viel allemaal mee. In de hal stonden de koffers al klaar. Daar hebben we een grote taxi bus besteld waar we wel drie kwartier op moesten wachten. Na een uur rijden waren we eindelijk in de Big Apple. Het hotel was gelukkig erg goed, grote kamers met heerlijke bedden, schoon en alles voorhanden van flesjes water tot tandpasta. We waren te moe om echt de stad in te gaan dus zijn om de hoek een steakhouse in gedoken. Heerlijk gegeten en geschrokken van de rekening, zoals gelezen 15% fooi gegeven omdat we het eten erg goed vonden. Daarna heerlijk in bed om vervolgens om 2 uur, 3 uur, 4 uur en uiteindelijk 7 uur wakker te worden.
2 augustus.
Na een woelige nacht toch om 8 uur beneden verzameld. Gelukkig scheen de zon, het zou een warme dag worden. Eerst een stuk gaan lopen, wel gaaf hoor om alles in je op te nemen, overal gele taxi’s, starbucks en heel veel mensen. Omdat Jean Paul elk jaar wel in NY is wist hij een leuke zaak om te ontbijten, wat een drukte, mensen staan in de rij om hun ontbijt te kopen. Wij zijn aan tafel gaan zitten en hebben heerlijk ontbeten, de een brood met zalm de ander yogurt met fruit, het was heerlijk allemaal, wederom DUUR! Daarna met de metro naar DOWN TOWN, daar in de brandende zon gewacht om naar binnen te kunnen bij Ground Zero, gelukkig had JP al kaarten besteld waardoor we sneller naar binnen konden. De controle is net zo streng als op het vliegveld, al je spullen gaan door de scanner en zelf word je ook gescand. Bij binnenkomst heb je echt kippenvel, een immense monument, waar de torens hebben gestaan zijn hele grote stenen bassins gemaakt waar in elk bassin nog een bassin verzonken is, hier stroomt de hele dag water rond, op de randen van de bassisn staan alle namen gegrafeerd van de mensen die omgekomen zijn, zo zie je bij sommige namen een witte roos staan, ook lees je bijvoorbeeld een naam en daarbij staat dan “and her unborn child”. Wat een vreselijke gedachte dat daar bijna 3000 mensen zijn omgekomen. Ook staan er gidsen die hun persoonlijke verhaal vertellen, wij spraken een vrouw die wist dat haar moeder daar werkte. Haar moeder was in de ochtend naar werk gegaan en was op de 66e verdieping. Normaal ging het gebouw wel heen en weer maar nu voelde ze ineens het meubilair verschuiven, instinctief heeft ze haar spullen gepakt en is naar beneden gegaan. Bij de receptie zeiden ze nog tegen haar dat ze weer aan het werk kon gaan want er was niets aan de hand, gelukkig ging ze toch naar beneden. Onderweg op de trap kwamen er brandweermannen naar boven, de blik in hun ogen vergeet ze nooit, in hun blik zag ze de angst van de mannen. Pas buiten werd duidelijk wat er aan de hand was. Toen de gebouwen instorten kreeg haar dochter die in Brooklyn woonde zelf puin en as op zicht. De moeder zag alleen maar heel veel papier rond het gebouw vliegen, op foto’s konden we dat ook zien. Bij Ground Zero staat ook een boom waarvan bijna alle takken door de ramp verwoest waren, de boom is weggehaald, gezond gemaakt en staat nu weer te groeien en te bloeien bij de monumenten. Je ziet hele zwarte stukken van de brand waaruit nieuwe (alweer) dikke takken zijn gegroeid. Het schijnt de enige boom op Ground Zero te zijn waar dit jaar een vogelnest in heeft gezeten. Kortom het was een ervaring met impact. Daarna nog naar het nabij gelegen kerkje geweest waar maanden lang brandweermannen en vrijwilligers gingen rusten en bidden na het puin ruimen, ook daar verbrande brandweerpakken, bedden, foto’s maar ook talloze gedenkprentjes van de mensen die omgekomen zijn door de ramp.
Vervolgens zijn we richting de boot gelopen waar we op wilden om naar het Vrijheidsbeeld te kijken. Natuurlijk zijn we voorgelogen door een van de vele straatverkopers, bij hem konden we tickets kopen waardoor we niet in de wachtrij hoefden en gelijk door konden lopen. Na 10 minuten lopen waren we bij de verzamelplaats waar we natuurijk toch moesten wachten, uiteindelijk anderhalf uur, de mannen hebben in de hitte gestaan en Marei en Lili zijn verhaal gaan halen, ze wilden hun geld terug zodat we via de Ferry naar het eiland konden. De man waar ze geld terug vroegen stuurde de meiden naar de verkoper, de meiden dus weer 10 minuten lopen maar de man was natuurlijk weg, daarna weer terug. Ze stonden te discussieren met vier negers om hen heen die duidelijk niet blij met ze waren. Inmiddels waren we bijna aan de beurt en hebben we het maar opgegeven want het was echt een bende, ze zeiden nota bene dat ze allemaal boos op ons waren omdat we stennis stonden te maken. Anyway het was knap en stoer van de meiden dat ze zich niet zomaar weg lieten sturen, Lili heeft haar kennis van het Engels in elk geval goed in praktijk kunnen brengen. Uiteindelijk hadden we de boot van half vier in plaats van half twee. Gelukkig was het het waard, we hebben een prachtige skyline gezien, mooie foto’s kunnen maken, het vrijheidsbeeld goed kunnen zien en de Brooklyn en Manhatten bridge. Op de terugweg nog in een moestuin rondgelopen, best apart midden in de stad en eekhoorns gezien die gewoon naar je toe komen. Daarna via Broadway naar Wallstreet en nog een kijkje genomen bij Tiffany’s, wat een juwelen liggen daar! Vervolgens op de stoep ijs en soep gegeten om even bij te komen. Daarna weer een stuk gelopen naar ChinaTown, dat hadden we snel gezien het stonk er enorm naar de vis! In Little Italy gegeten, dat haalt het natuurlijk niet bij de pizza’s uit Toscane maar je hebt weer een bodempje zullen we maar zeggen. We kwamen er daar achter dat er op de rekening al fooien a 18% staan. Wat zullen de obers de eerste dag gelachen hebben, fooi op de rekening en daarnaast nog eens een keer fooi. Een paar dagen later zouden we van iemand een tip lezen die je waarschuwt dat als je met groepen van 8 of meer bent de fooi al door het restaurant zelf op de rekening gezet wordt, pas ervoor op want anders betaal je 2 x fooi. Nou daar waren we dus achter.
Vervolgens om negen uur met de metro naar Time Square, als je boven de grond komt kijk je je ogen uit, wat een licht, wat een reclame wat een drukte. Het lijkt de kermis van 3 oktober wel, als je niet claustrofobisch bent dan word je het wel, haha. Natuurlijk naar de grote Toys’r Us geweest, ze hebben daar een complete Barbie afdeling, alles rose en alle barbies zijn aanwezig, kortom Pheline wist niet waar ze kijken moest. Binnen is er zelfs een mini reuzenrad waar de kinderen in konden. Hierna 9 bloks gelopen om bij het hotel te komen waar we om 23.00 waren, ontzettend moe maar met een voldaan gevoel. De meiden goed geslapen, wij nog steeds om drie uur wakker geworden.
3 augustus
Wederom vroeg wakker, Fleur die haar slaap altijd hard nodig heeft moest wakker gemaakt en was nog steeds heel moe,. In het hotel heerlijk ontbeten met vers fruit, yogurt maar natuurlijk ook spek , roerei en gebakken aardappels. Ik begrijp wel dat ze zo dik zijn in Amerika, ben benieuwd hoe we terugkomen..
Rond half 10 weer gaan lopen,helaas regent het, de temperatuur is gelukkig wel goed.Nog geen straat verder waren we bij Victoria’s Secret, wat een formule, alles maar dan ook alles is roze afgewisseld met zwart en wit. Pheline vond het net een Barbiehuis en de mannen stonden ook te smullen ;) Op de deur van de paskamer hangen ze een briefje met je naam en je maten en dan krijg je een assistente toegewezen, echt leuk natuurlijk gingen we met rose tasjes en een cadeau gekregen strandtas naar buiten. Bij de Aeropastale (ook van Abercrombie) voor 22 dollar (zo’n 16 euro) een spijkerbroek voor Fleur gekocht, kijk dat is nog eens een leuke tegenhanger voor de dure dagen in NY. Al snel op Fith Avenue, geweldige straat met veel mooie winkels en natuurlijk bij Hollister en Abercrombie naar binnen, heerlijke fles Fierce gekocht, alles is big dus gelijk maar de 200 ml, zelfde prijs als 50 ml in Nederland. De rest bewaren we voor San Francisco of Lag Vegas waar het goedkoper schijnt te zijn dan New York, we zijn benieuwd! Natuurlijk nog even de toiletten bezocht in Trump Tower, wel een beetje in stijl natuurlijk. Voor Pheline nog naar FAO Schwarz geweest, een luxe speelgoedzaak waar je zelfs een poppenbaby kan adopteren en je eigen kind kan samen stellen, snoep gummy beren van 40 dollar, ze zijn echt een beetje crazy daar. Nog even bij de Apple Store gekeken en vervolgens door naar Central Park waar de meisjes de cup song gingen doen, met bekers meegenomen uit het hotel, in de hoop geld op te halen, nou dat was wel 1 dollar, gedoneerd door de vaders, helaas, blijven oefenen maar. Heerlijk nog even in de zon gezeten, in de middag stopte het met regenen en kwam de zon gelukkig weer tevoorschijn. In Central Park gelopen, eekhoorns gekeken (niet zo veel) en Lili en Fleur een stukje hardgelopen op hun slippers, met de joggers.
Jean Paul kreeg het idee een limo te huren, dat soort dingen gebeuren ook alleen maar door hem ☺ het kost wat maar dan heb je wel weer stukje ervaring. Afgesproken om ons op te laten halen bij Time Square want we moesten daar eerst nog naar de M&M store. Weer met de metro van 5th avenue naar Time Square, waar we door een enorme mensen menigte moesten lopen vanwege een modeshow, Monique ging bijna hyperventileren, en we waren elkaar bijna kwijt. Bij de M&M Store naar binnen, de kinderen vonden het geweldig wij vreselijk, wat een hoop rotzooi voor veel geld. Uiteindelijk had Phe voor 8 dollar een zakje M&M’s een Lili een zakje voor 70 dollarcent wat natuurlijk niet klopte maar het was wel goed voor de gemiddelde prijs. Toch noch snel naar Toys R Us om een Barbie te halen. En ja hoor daar stond de enorme limo voor ons klaar. Heerlijk decadent!! De chauffeur was erg aardig en wist ons veel te vertellen, hij reed ons langs het huis van John Lenon en vertelde waar hij vermoord was, door de wijk Harlem gereden en weer terug naar 5th Avenue waar we eigenlijk nog in het Empire State building wilden. Helaas anderhalf uur wachttijd, gezien de tijd maar besloten om te gaan eten. Op straat een drukte bij hotel Pensilua waar blijkbaar het voetbalelftal van AC Milan zat, Nigel de Jongh werd nog door Thomas nageroepen maar kijken ho maar.
Heerlijk hamburger gegeten en daarna snel terug naar huis, natuurlijk nog een paar winkels in, tot hoe laat zijn ze daar open???? Helemaal bekaf gingen we om half 12 ons bed in….
4 augustus
Vroeg wakker, Fleur wakker gemaakt maar deze was na het aankleden nog zo moe dat we haar weer tot half 10 hebben laten slapen, gegeten, koffers naar beneden, rekening betaald en weer even naar buiten , naar Macys, nou dat viel tegen ze zijn aan het verbouwen en het ziet er oud uit, behalve beneden waar het wel mooi was. Nog even wat rond gelopen en om kwart over 1 in de taxi naar het vliegveld waar we om 5 uur moesten boarden en vervolgens pas na 6 uur met vertraging op stegen. Nu in vliegtuig foto’s op computer gezet en verslag gemaakt, doen we ook nog wat nuttigs voordat we alle indrukken laten verdringen door nieuwe. Als het goed is landen we 21.20 in San Francisco waar het weer drie uur vroeger is dan New York, morgen weer een jetlag???? Het is toch maar weer bijna 6 uur vliegen…
Uiteindelijk na een reis met veel turbulentie, zijn we na een lange landing, het leek wel of we rondjes aan het vliegen waren, om 10 over negen op San Francisco geland. Snel wat broodjes gekocht en in de taxi naar het hotel. Daar aangekomen, het was inmiddels 10 uur in de avond, werden we gewaarschuwd door de taxichauffeur om niet de straat om de hoek in te gaan, er zouden namelijk zwervers en drugsverslaafden zitten. Hotel Bijou viel behoorlijk tegen, JP had een kleine kamer aan de kant van de straat waar de verslaafden zitten, wij twee kamers die wel groter waren maar het was bij lang en na niet wat we gewend zijn. Om 11 uur heeft JP nog het alarmnummer van Kuoni gebeld om te melden dat we niet van plan waren een nacht in het hotel door te brengen zeker gezien het geluidoverlast van de buurt, daarbij rook je gewoon de wiet als het raam (op 5 hoog!) open stond. Tot kwart voor 1 in de nacht (inmiddels 10 uur volgende dag in Nederland) kregen we antwoord van Kuoni, ze konden nu niets doen en zouden volgende ochtend meer horen. We hebben wel tot kwart voor 1 bij JP op de kamer “genoten” van een live-Amerikaanse film, met verslaafden die aan het dealen waren, drunken mensen over straat, allemaal negers met capochon op hun hoofd, kortom een waar schouwspel.
Ontzettend moe zijn we met kleding en al op bed in slaap gevallen.
De laatste jaren als we met Jean Paul en Monique in Toscane waren zaten we te praten over onze komende vakanties. Over een ding waren we het zeker eens we wilden een verre reis gaan maken naar het Verre Oosten of Amerika. In 2012 besloten we naar Amerika te gaan, Pheline werd in 2013 10 jaar, Annefleur 13, Guusje 14 en de oudste meiden Marei en Lilianne hebben hun sweet 16 gevierd, kortom allemaal hebben ze de leeftijd om met alles mee te kunnen doen en de belevenis in zich op te nemen om het vervolgens als een geweldige ervaring te onthouden. Als ouders is het geweldig om dit aan je gezin mee te kunnen geven.
1 augustus was het eindelijk zover, de koffers (genoeg ruimte over gelaten om goed te kunnen shoppen!) stonden klaar en om 10 uur werden we door Elly en Ronald naar Schiphol gebracht. De koffers waren snel afgegeven zodat we nog voldoende tijd hadden om wat te eten en te drinken. We vlogen met KLM in een 777 precies op tijd, om half 2 Nederlandse tijd gingen we de lucht in. Dat was de eerste “coole” ervaring voor de dames, een groot toestel met eigen schermpjes en films die je zelf uit kon kiezen en daarbij regelmatig eten en drinken. Ondanks enige turbulentie en een beetje zwabberige landing was de vlucht voor ons gevoel snel voorbij, om drie uur plaatselijke tijd waren we op JFK. En helaas, het regende. We hebben ruim een uur gestaan voordat we aan de beurt waren, thuis hadden we gehoord dat het douane personeel erg onaardig zou zijn maar dit was in ons geval gelukkig niet zo. We troffen een aardige dame die grapjes met ons maakte dus dat viel allemaal mee. In de hal stonden de koffers al klaar. Daar hebben we een grote taxi bus besteld waar we wel drie kwartier op moesten wachten. Na een uur rijden waren we eindelijk in de Big Apple. Het hotel was gelukkig erg goed, grote kamers met heerlijke bedden, schoon en alles voorhanden van flesjes water tot tandpasta. We waren te moe om echt de stad in te gaan dus zijn om de hoek een steakhouse in gedoken. Heerlijk gegeten en geschrokken van de rekening, zoals gelezen 15% fooi gegeven omdat we het eten erg goed vonden. Daarna heerlijk in bed om vervolgens om 2 uur, 3 uur, 4 uur en uiteindelijk 7 uur wakker te worden.
2 augustus.
Na een woelige nacht toch om 8 uur beneden verzameld. Gelukkig scheen de zon, het zou een warme dag worden. Eerst een stuk gaan lopen, wel gaaf hoor om alles in je op te nemen, overal gele taxi’s, starbucks en heel veel mensen. Omdat Jean Paul elk jaar wel in NY is wist hij een leuke zaak om te ontbijten, wat een drukte, mensen staan in de rij om hun ontbijt te kopen. Wij zijn aan tafel gaan zitten en hebben heerlijk ontbeten, de een brood met zalm de ander yogurt met fruit, het was heerlijk allemaal, wederom DUUR! Daarna met de metro naar DOWN TOWN, daar in de brandende zon gewacht om naar binnen te kunnen bij Ground Zero, gelukkig had JP al kaarten besteld waardoor we sneller naar binnen konden. De controle is net zo streng als op het vliegveld, al je spullen gaan door de scanner en zelf word je ook gescand. Bij binnenkomst heb je echt kippenvel, een immense monument, waar de torens hebben gestaan zijn hele grote stenen bassins gemaakt waar in elk bassin nog een bassin verzonken is, hier stroomt de hele dag water rond, op de randen van de bassisn staan alle namen gegrafeerd van de mensen die omgekomen zijn, zo zie je bij sommige namen een witte roos staan, ook lees je bijvoorbeeld een naam en daarbij staat dan “and her unborn child”. Wat een vreselijke gedachte dat daar bijna 3000 mensen zijn omgekomen. Ook staan er gidsen die hun persoonlijke verhaal vertellen, wij spraken een vrouw die wist dat haar moeder daar werkte. Haar moeder was in de ochtend naar werk gegaan en was op de 66e verdieping. Normaal ging het gebouw wel heen en weer maar nu voelde ze ineens het meubilair verschuiven, instinctief heeft ze haar spullen gepakt en is naar beneden gegaan. Bij de receptie zeiden ze nog tegen haar dat ze weer aan het werk kon gaan want er was niets aan de hand, gelukkig ging ze toch naar beneden. Onderweg op de trap kwamen er brandweermannen naar boven, de blik in hun ogen vergeet ze nooit, in hun blik zag ze de angst van de mannen. Pas buiten werd duidelijk wat er aan de hand was. Toen de gebouwen instorten kreeg haar dochter die in Brooklyn woonde zelf puin en as op zicht. De moeder zag alleen maar heel veel papier rond het gebouw vliegen, op foto’s konden we dat ook zien. Bij Ground Zero staat ook een boom waarvan bijna alle takken door de ramp verwoest waren, de boom is weggehaald, gezond gemaakt en staat nu weer te groeien en te bloeien bij de monumenten. Je ziet hele zwarte stukken van de brand waaruit nieuwe (alweer) dikke takken zijn gegroeid. Het schijnt de enige boom op Ground Zero te zijn waar dit jaar een vogelnest in heeft gezeten. Kortom het was een ervaring met impact. Daarna nog naar het nabij gelegen kerkje geweest waar maanden lang brandweermannen en vrijwilligers gingen rusten en bidden na het puin ruimen, ook daar verbrande brandweerpakken, bedden, foto’s maar ook talloze gedenkprentjes van de mensen die omgekomen zijn door de ramp.
Vervolgens zijn we richting de boot gelopen waar we op wilden om naar het Vrijheidsbeeld te kijken. Natuurlijk zijn we voorgelogen door een van de vele straatverkopers, bij hem konden we tickets kopen waardoor we niet in de wachtrij hoefden en gelijk door konden lopen. Na 10 minuten lopen waren we bij de verzamelplaats waar we natuurijk toch moesten wachten, uiteindelijk anderhalf uur, de mannen hebben in de hitte gestaan en Marei en Lili zijn verhaal gaan halen, ze wilden hun geld terug zodat we via de Ferry naar het eiland konden. De man waar ze geld terug vroegen stuurde de meiden naar de verkoper, de meiden dus weer 10 minuten lopen maar de man was natuurlijk weg, daarna weer terug. Ze stonden te discussieren met vier negers om hen heen die duidelijk niet blij met ze waren. Inmiddels waren we bijna aan de beurt en hebben we het maar opgegeven want het was echt een bende, ze zeiden nota bene dat ze allemaal boos op ons waren omdat we stennis stonden te maken. Anyway het was knap en stoer van de meiden dat ze zich niet zomaar weg lieten sturen, Lili heeft haar kennis van het Engels in elk geval goed in praktijk kunnen brengen. Uiteindelijk hadden we de boot van half vier in plaats van half twee. Gelukkig was het het waard, we hebben een prachtige skyline gezien, mooie foto’s kunnen maken, het vrijheidsbeeld goed kunnen zien en de Brooklyn en Manhatten bridge. Op de terugweg nog in een moestuin rondgelopen, best apart midden in de stad en eekhoorns gezien die gewoon naar je toe komen. Daarna via Broadway naar Wallstreet en nog een kijkje genomen bij Tiffany’s, wat een juwelen liggen daar! Vervolgens op de stoep ijs en soep gegeten om even bij te komen. Daarna weer een stuk gelopen naar ChinaTown, dat hadden we snel gezien het stonk er enorm naar de vis! In Little Italy gegeten, dat haalt het natuurlijk niet bij de pizza’s uit Toscane maar je hebt weer een bodempje zullen we maar zeggen. We kwamen er daar achter dat er op de rekening al fooien a 18% staan. Wat zullen de obers de eerste dag gelachen hebben, fooi op de rekening en daarnaast nog eens een keer fooi. Een paar dagen later zouden we van iemand een tip lezen die je waarschuwt dat als je met groepen van 8 of meer bent de fooi al door het restaurant zelf op de rekening gezet wordt, pas ervoor op want anders betaal je 2 x fooi. Nou daar waren we dus achter.
Vervolgens om negen uur met de metro naar Time Square, als je boven de grond komt kijk je je ogen uit, wat een licht, wat een reclame wat een drukte. Het lijkt de kermis van 3 oktober wel, als je niet claustrofobisch bent dan word je het wel, haha. Natuurlijk naar de grote Toys’r Us geweest, ze hebben daar een complete Barbie afdeling, alles rose en alle barbies zijn aanwezig, kortom Pheline wist niet waar ze kijken moest. Binnen is er zelfs een mini reuzenrad waar de kinderen in konden. Hierna 9 bloks gelopen om bij het hotel te komen waar we om 23.00 waren, ontzettend moe maar met een voldaan gevoel. De meiden goed geslapen, wij nog steeds om drie uur wakker geworden.
3 augustus
Wederom vroeg wakker, Fleur die haar slaap altijd hard nodig heeft moest wakker gemaakt en was nog steeds heel moe,. In het hotel heerlijk ontbeten met vers fruit, yogurt maar natuurlijk ook spek , roerei en gebakken aardappels. Ik begrijp wel dat ze zo dik zijn in Amerika, ben benieuwd hoe we terugkomen..
Rond half 10 weer gaan lopen,helaas regent het, de temperatuur is gelukkig wel goed.Nog geen straat verder waren we bij Victoria’s Secret, wat een formule, alles maar dan ook alles is roze afgewisseld met zwart en wit. Pheline vond het net een Barbiehuis en de mannen stonden ook te smullen ;) Op de deur van de paskamer hangen ze een briefje met je naam en je maten en dan krijg je een assistente toegewezen, echt leuk natuurlijk gingen we met rose tasjes en een cadeau gekregen strandtas naar buiten. Bij de Aeropastale (ook van Abercrombie) voor 22 dollar (zo’n 16 euro) een spijkerbroek voor Fleur gekocht, kijk dat is nog eens een leuke tegenhanger voor de dure dagen in NY. Al snel op Fith Avenue, geweldige straat met veel mooie winkels en natuurlijk bij Hollister en Abercrombie naar binnen, heerlijke fles Fierce gekocht, alles is big dus gelijk maar de 200 ml, zelfde prijs als 50 ml in Nederland. De rest bewaren we voor San Francisco of Lag Vegas waar het goedkoper schijnt te zijn dan New York, we zijn benieuwd! Natuurlijk nog even de toiletten bezocht in Trump Tower, wel een beetje in stijl natuurlijk. Voor Pheline nog naar FAO Schwarz geweest, een luxe speelgoedzaak waar je zelfs een poppenbaby kan adopteren en je eigen kind kan samen stellen, snoep gummy beren van 40 dollar, ze zijn echt een beetje crazy daar. Nog even bij de Apple Store gekeken en vervolgens door naar Central Park waar de meisjes de cup song gingen doen, met bekers meegenomen uit het hotel, in de hoop geld op te halen, nou dat was wel 1 dollar, gedoneerd door de vaders, helaas, blijven oefenen maar. Heerlijk nog even in de zon gezeten, in de middag stopte het met regenen en kwam de zon gelukkig weer tevoorschijn. In Central Park gelopen, eekhoorns gekeken (niet zo veel) en Lili en Fleur een stukje hardgelopen op hun slippers, met de joggers.
Jean Paul kreeg het idee een limo te huren, dat soort dingen gebeuren ook alleen maar door hem ☺ het kost wat maar dan heb je wel weer stukje ervaring. Afgesproken om ons op te laten halen bij Time Square want we moesten daar eerst nog naar de M&M store. Weer met de metro van 5th avenue naar Time Square, waar we door een enorme mensen menigte moesten lopen vanwege een modeshow, Monique ging bijna hyperventileren, en we waren elkaar bijna kwijt. Bij de M&M Store naar binnen, de kinderen vonden het geweldig wij vreselijk, wat een hoop rotzooi voor veel geld. Uiteindelijk had Phe voor 8 dollar een zakje M&M’s een Lili een zakje voor 70 dollarcent wat natuurlijk niet klopte maar het was wel goed voor de gemiddelde prijs. Toch noch snel naar Toys R Us om een Barbie te halen. En ja hoor daar stond de enorme limo voor ons klaar. Heerlijk decadent!! De chauffeur was erg aardig en wist ons veel te vertellen, hij reed ons langs het huis van John Lenon en vertelde waar hij vermoord was, door de wijk Harlem gereden en weer terug naar 5th Avenue waar we eigenlijk nog in het Empire State building wilden. Helaas anderhalf uur wachttijd, gezien de tijd maar besloten om te gaan eten. Op straat een drukte bij hotel Pensilua waar blijkbaar het voetbalelftal van AC Milan zat, Nigel de Jongh werd nog door Thomas nageroepen maar kijken ho maar.
Heerlijk hamburger gegeten en daarna snel terug naar huis, natuurlijk nog een paar winkels in, tot hoe laat zijn ze daar open???? Helemaal bekaf gingen we om half 12 ons bed in….
4 augustus
Vroeg wakker, Fleur wakker gemaakt maar deze was na het aankleden nog zo moe dat we haar weer tot half 10 hebben laten slapen, gegeten, koffers naar beneden, rekening betaald en weer even naar buiten , naar Macys, nou dat viel tegen ze zijn aan het verbouwen en het ziet er oud uit, behalve beneden waar het wel mooi was. Nog even wat rond gelopen en om kwart over 1 in de taxi naar het vliegveld waar we om 5 uur moesten boarden en vervolgens pas na 6 uur met vertraging op stegen. Nu in vliegtuig foto’s op computer gezet en verslag gemaakt, doen we ook nog wat nuttigs voordat we alle indrukken laten verdringen door nieuwe. Als het goed is landen we 21.20 in San Francisco waar het weer drie uur vroeger is dan New York, morgen weer een jetlag???? Het is toch maar weer bijna 6 uur vliegen…
Uiteindelijk na een reis met veel turbulentie, zijn we na een lange landing, het leek wel of we rondjes aan het vliegen waren, om 10 over negen op San Francisco geland. Snel wat broodjes gekocht en in de taxi naar het hotel. Daar aangekomen, het was inmiddels 10 uur in de avond, werden we gewaarschuwd door de taxichauffeur om niet de straat om de hoek in te gaan, er zouden namelijk zwervers en drugsverslaafden zitten. Hotel Bijou viel behoorlijk tegen, JP had een kleine kamer aan de kant van de straat waar de verslaafden zitten, wij twee kamers die wel groter waren maar het was bij lang en na niet wat we gewend zijn. Om 11 uur heeft JP nog het alarmnummer van Kuoni gebeld om te melden dat we niet van plan waren een nacht in het hotel door te brengen zeker gezien het geluidoverlast van de buurt, daarbij rook je gewoon de wiet als het raam (op 5 hoog!) open stond. Tot kwart voor 1 in de nacht (inmiddels 10 uur volgende dag in Nederland) kregen we antwoord van Kuoni, ze konden nu niets doen en zouden volgende ochtend meer horen. We hebben wel tot kwart voor 1 bij JP op de kamer “genoten” van een live-Amerikaanse film, met verslaafden die aan het dealen waren, drunken mensen over straat, allemaal negers met capochon op hun hoofd, kortom een waar schouwspel.
Ontzettend moe zijn we met kleding en al op bed in slaap gevallen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
